=ตัวอย่างจากในเล่ม=  

*  ตามธรรมเนียมร้านอาหารจีนในประเทศสิงคโปร์  เมื่อมีคนมาเสิร์ฟอาหารหรือรินน้ำชาให้ จะต้องใช้ปลายนิ้วเคาะโต๊ะอาหาร 3 ครั้งแทนคำขอบคุณ  เรื่องนี้มีที่มาจากประวัติศาสตร์จีนค่ะ  ไว้ไปอ่านรายละเอียดในเล่มดูนะคะ

*  การข้ามถนนตามเมืองใหญ่ในเวียดนาม เช่น นครโฮจิมินห์ซิตี้ และ เมืองฮานอย ต้องใช้ความกล้าและฝีมือขั้นเทพ  เพราะตามเมืองใหญ่ของเวียดนามมีรถมอเตอร์ไซค์มากกว่า 3 ล้านคัน  หลักสำคัญในการข้ามคือ  

1) รอจังหวะรถน้อยที่สุด  2)  ค่อย ๆ เดินไปข้างหน้า อย่าวิ่ง อย่าหยุดกลางถนน  3) เดินไปข้างหน้าอย่างเดียว  ห้ามถอยหลังเด็ดขาด  

*  เดิมสิงคโปร์ไม่มีหมากฝรั่งขายและห้ามนักท่องเที่ยวนำหมากฝรั่งเข้าประเทศด้วยเพราะทำให้บ้านเมืองสกปรก  ล่าสุดผ่อนปรนมากขึ้นเพราะผู้ติดบุหรี่เรียกร้องว่าต้องการเลิกบุหรี่โดยเคี้ยวหมากฝรั่งแทน  รัฐบาลจึงอนุญาตให้ขายตามร้านยาได้และต้องมีใบสั่งแพทย์เท่านั้นจึงซื้อได้

*  ภาษา สิงกลิช (Singlish) เกิดขึ้นในช่วง 1960-1980 จากการอยู่ร่วมกันของประชาชนเชื้อชาติอังกฤษ มาเลเซีย และ จีน  มีลักษณะเป็นภาษาอังกฤษแต่ใช้หลักไวยากรณ์จีนแต่พูดด้วยสำเนียงมาเลย์  มักจบประโยคลงท้ายว่า “ล่ะ (lah)”  หากต้องการถามว่าทำได้หรือไม่ได้ก็แค่พูดว่า can or can not (lah)?

*  ที่บรูไนมีกฎหมายห้ามคนธรรมดาใช้นิ้วชี้  เพราะสงวนไว้เฉพาะสุลต่านเท่านั้น  นอกจากนี้ยังถือว่าการใช้นิ้วชี้ชี้ไปที่คนหรือสิ่งของเป็นการกระทำที่ไม่สุภาพ  จะใช้นิ้วโป้งข้างขวาแทนโดยเก็บนิ้วอื่น ๆ ไว้

*  ที่สิงคโปร์  แม้จะไม่รู้จักกัน  แต่ถ้าถือบุหรี่เดินเข้าไปหา ไม่ต้องพูดอะไรสักคำ ฝ่ายตรงข้ามก็พร้อมจะหยิบยื่นไมตรีด้วยการจุดบุหรี่ให้ทันที  หมายเหตุ – บุหรี่ในสิงคโปร์ราคาสูงถึงซองละ 200 บาท และรัฐบาลสิงคโปร์อนุญาตให้นักท่องเที่ยวนำบุหรี่เข้าสิงคโปร์ได้คนละ 1 ซองเท่านั้น

*  ในมาเลเซียหากต้องการจะเลี้ยงสุนัขจะต้องได้รับการอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากเพื่อนบ้านก่อน

*  คนพม่าจะไม่ไหว้ทักทายกันเองเหมือนคนไทย  แต่จะสงวนการไหว้ไว้สำหรับ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ พ่อแม่ และครูบาอาจารย์เท่านั้น

*  มีกฏหมายห้ามนำทุเรียนขึ้นรถไฟฟ้า MRT ของประเทศสิงคโปร์  หากใครฝ่าฝืนต้องโดนปรับถึง 500 ดอลล่าร์สิงคโปร์หรือประมาณ 11,500 บาท

 

หนังสือชื่อ “แปลกปนฮา ประสาอาเซียน” โดย กองบรรณาธิการนานมีบุ๊คส์  สำนักพิมพ์นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่น  2556  80 หน้า ราคา 49 บาท  ซื้อได้ตามร้านหนังสือชั้นนำและเวบไซต์ร้านหนังสือทั่วไป

------------------------------------------------------------------

เกร็ดน่ารู้:

*  เด็กสิงคโปร์และเวียดนามอ่านหนังสือเล่มโดยเฉลี่ยปีละ 60 เล่ม/คน 

*  คนไทยถึง 40% ไม่อ่านหนังสือเล่มใด ๆ เลย  

*  แม้ในหมู่คนไทยที่อ่านหนังสือก็อ่านโดยเฉลี่ยเพียงปีละ 4 เล่ม/คน  

คอลัมน์  “ดร.ณัชร จัดหนังสือ” นี้ จึงมีขึ้นเพื่อส่งเสริมการอ่านเพื่อพัฒนาตนเองและประเทศชาติค่ะ

มาช่วยกันสร้างวัฒนธรรมการมอบหนังสือเป็นของขวัญในทุกโอกาสนะคะ