ไม่มีหญิงสาวในบทกวี

    "ไม่มีหญิงสาวในบทกวี" กวีนิพนธ์รางวัลซีไรต์ ปี 2553 จาก "ซะการีย์ยา อมตยา" นำเสนอภาพและแนวคิดเพื่อการดำเนินชีวิตอย่างสันติสุข ที่ผสมผสานวรรณศิลป์ ปรัชญา และศิลปะเข้าด้วยกันอย่างกลมกลืน สื่อประสบการณ์และทัศนะอันหลากหลายของผู้แต่ง ตั้งแต่ระดับปัจเจกบุคคลจนถึงระดับสังคม โดยไม่ผูกติดกับยุคสมัยและไร้พรมแดนใดๆ ผู้เขียนเชิญชวนให้ผู้อ่านร่วมคิดไปกับบทกวี ซึ่งท้ายที่สุดแล้ว สิ่งที่ผู้อ่านและผู้เขียนมองเห็นหรือค้นพบ อาจไม่ใช่สิ่งหรือคำตอบเดียวกันก็เป็นได้

- ความรู้
- การเดินทางของกวีบทหนึ่ง
- หากฉันตาย
- กรณีวิวาทกับความเงียบ
- ด้วยบทกวีนี้ ฉันจารึกนามให้ท่านซีดีย์
- ตามเงาจันทร์
- ในเงาภาพเหมือน
- ไม่เห็นดวงตะวัน
- อะไรสักอย่าง
- กล้าไม้ประหลาด
ฯลฯ

- ได้รับรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน ปี 2553

Zakariya’s work strips out the nationalism of the conflict and brings a measure of humanity to the teror and faceless victims. Through his work he seeks to move beyond questions of identity…
    -- The New York Times --