สูตรของเว่ยหล่าง

    "สูตรของเว่ยหล่าง" เป็นคัมภีร์ของศาสนาพุทธนิกายเซน เขียนขึ้นโดย "พระสังฆปรินายกองค์ที่ 6 เว่ยหล่าง" ในช่วงศตวรรษที่ 8 ถึง 13 ที่ประเทศจีน คำสอนเป็นเรื่องเกี่ยวกับการสืบทอดตำแหน่งพระสังฆปรินายกจาก พระสังฆปรินายกองค์ที่ 5 หวางยั่น (ฮ่งยิ้ม) กับ ท่านเว่ยหล่าง และโศลกที่ได้รับจากท่านอาจารย์ จุดเด่นอยู่ที่การมุ่งสู่จิตเดิมแท้ และความสำคัญอันรวมเป็นหนึ่งเดียวกันของ ศีล สมาธิ และ ปัญญา หนังสือเล่มนี้จึงเป็นหนังสือสำหรับปัญญาชนโดยแท้ ผู้ที่ยึดมั่นในความรู้เดิมของตนอย่างเหนียวแน่น ไม่ชอบคิด เอาแต่จะฟังง่าย ๆ ท่องจำง่าย ๆ ย่อมไม่เหมาะที่จะอ่านหนังสือเล่มนี้ เพราะจะไม่ได้รับประโยชน์อะไรเลยก็ว่าได้

หมวดที่ 1 ว่าด้วยชีวประวัติที่ท่านเล่าเอง
หมวดที่ 2 ว่าด้วยปรัชญา
หมวดที่ 3 ว่าด้วยข้อปุจฉา - แลวิสัชนา
หมวดที่ 4 ว่าด้วยสมาธิและปรัชญา
หมวดที่ 5 ว่าด้วยธฺยานะ
หมวดที่ 6 ว่าด้วยบาปสำนึก (การสำนึกบาป)
หมวดที่ 7 ว่าด้วยคำสอนอันเหมาะแก่อุปนิสัยและสิ่งแวดล้อม

- บันทึกของผู้แปลสูตรเว่ยหลาง (หมวด 8-10)
หมวดที่ 8 สำนักฉับพลัน และสำนักเชื่องช้า
หมวดที่ 9 พระบรมราชูปถัมภ์
หมวดที่ 10 คำสอนครั้งสุดท้าย